Debuteerde in DGH 2019 met de 2017 oogst en meteen overtuigend. Maar ja, dat was me dan ook een jaar zeg. Werd wel vergeleken met 2014 dat werd geduid 'als de beste oogst van deze generatie.'

Nu we het toch over generaties hebben: Alexis Pollier heeft het wijn maken niet van een vreemde: pa Pollier is ook in de wijn. Maar Alexis ging voor zichzelf. Klein begonnen. Links en rechts een lapje in Mâcon, Pouilly-Fuissé en Sant-Véran. Wel met een groot hart voor de wereld: werkt vanaf zijn eerste oogst biologisch-dynamisch.

Dit is zijn vierde oogst inmiddels: maar deze is nog niet voorzien van de stempels van goed gedrag achterop. Wel met het bewijs van goede smaak en vakmanschap in het glas.

Mandarijntjes, perzik, honingdrop, room en crème-fraichefrisheid, peer, spatje exoot en superieure zuren. Wenst niet in de schaduw te staan van 2017.