Dan kijk je eens naar zo'n etiket en dan denk je: Ach jee, chardonnay. Wat moeten ze daar nou in Piemonte mee? Zo'n regio met al die fijne, autochtone druiven heeft die toch helemaal niet nodig? En dan ook nog in combinatie met braafhans cortese. Zal al met al wel een plichtmatig nummertje worden. 

Maar ik neem alles terug. Inclusief de fles waar gelukkig pas een klein proefbeetje uit is. Nog even naproeven. Spannend, goed gemaakt wit van druiven die hebben mogen opgroeien in de heuvels tussen Alba en Asti: AA. Maar daar hebben we het nu natuurlijk niet over. Drinken gaan we. Niet erover praten in een kringgesprek met spijtoptanten. 

Manè aan het woord laten over aardsheid, truffel, abrikoos, honing, amandeltjes, rondingen, romigheid zonder vet te worden, discreet fluisterend over zachte zuren.