Roberto Anselmi. Bekend om zijn kont tegen de krib. Wenste de zijn inziens idiote regelgeving met betrekking tot soave niet te volgen en ‘declasseerde’ zijn bianco van de garganegadruif tot het veel lager in de wijnpikorde bewegende Veneto. Maar laat deze San Vincenzo veel beter zijn dan menig soave. Want laten we eerlijk zijn, fijn dat daar zo'n beroemde ‘merk’ op het etiket staat, maar wat heb ik daar een hoop leed tussen geproefd. Met name op supermarktniveau. Soave tussen de vier en zes euro. Stilstaand water in de zomer, een plaskruis na een popfestival, een vergeten aanrechtdoekje.

Maar kijk aan, daar hebben we de bianco van Roberto. Zo fijn. Ook dit verse oogstjaar weer. Geurige, rozige, bloesemige, fijnmazige bianco. Abrikoos, perzik, mandarijn. Duidelijk wat kruisbessen dit jaar, milde zuren, wat rozemarijn en wederom: een spatje roze grapefruit in de finale.