Proef ’m nu voor het zevende oogstjaar op rij. G van Guiraud. G van Geweldig. G van Graves maar slechts ‘Bordeaux Blanc Sec’. Scheelt in de kosten. Toch superieure witte. Biologisch gecertificeerd sinds 2011.

Heeft het hout gehad waarin ooit zoetbroer sauternes huisde, maar daarentegen geen ‘malo’. Vandaar de afwezigheid van melkjes, roompjes, yoghurtjes en puddinkjes.

Toetjes eten we later, eerst drinken. Heerlijke wijn weer in 2017, een jaar van uitdaging overigens. Voorjaarsvorst regeerde met harde hand, knoppen in de kiem smorend. Kwantiteit decimerend maar kwaliteit juist naar een hoger plan tillend. Met name wit kon schitteren. Wie zijn sémillon en sauvignon blanc vroeg oogstte kon zich gelukkig prijzen. Zo ook de wijndrinker. En met name van deze Le G. 

Grapefruit, gedroogde sinaasappelschil, frisheid, fitheid, milde kruiderij, de bitterheid van marmelade, wat extra kruidigheid. Kruidnageltje, saffraan, zoethout.

Dit oogstjaar fungeerde eens als tafelgenoot bij een pappardelle van koningsboleet die in Huize Hamersma op tafel kwam. Terugbladerend door de proefnotities ( nota bene geschreven op een servet) leverde nog een extra bevinding op: 'En juist die lichte restzoettoets van het sauternes-eiken sloot verbluffend aan bij het zacht-zoete van paddenstoelen en kaas.'

Voor het recept kun je contact opnemen met de redactie. En voor de wijn met Bolomey.