Beaujolais die wordt gemaakt van druiven die groeien rondom een groepje aardige ‘villages’. Dus niet uit cru-dorpen, zoals Fleurie of Morgon, waar het terroir nog beter is, maar van net iets minder bijzondere lappen grond, die het ook verder niet erg vinden om gewoon anoniem te blijven. Heel bescheiden.
In handen van Georges Duboeuf - niet bescheiden want de kwantitatieve koning van de regio - doen de villages-druiven het trouwens niet significant minder goed dan die van zijn cru’s. Opvallend: wat slanker in zijn bessen, kersjes en aardbeien dan de 2018 waarin het hete jaar voor rood met flink wat gewicht zorgde, terwijl in 2019 toch ook het zonnetje flink scheen.