De katholieke kerk. Voor al uw wijn en seksschandalen. Enfin, doe mij die eerste maar. Met dank aan nota bene de Ierse monnik Philipp die in de 8e eeuw in het plaatsje Zell een klooster stichtte, een wijngaardje erbij. Het geloof mist nu eenmaal iets zonder miswijn. Is het toeval – nee, het is geen toeval – dat juist de plek waar die eerste stokken de grond in gingen nu nog steeds beschouwd wordt als het allermooiste rieslingterroir van Zell? En is dat even boffen dat juist dit perceel in handen is van de wijnmaakbroertjes Stephan en Georg Schwedhelm. 

De loftrompet heeft in Duitsland in ieder geval al geschald. ‘Diese Brüder wollen nur Weine keltern, die so eigenwillig sind wie sie selbst,’ schreef de Frankfurter Allgemeine. Nadat ik hun range aan wit heb geproefd noteerde ik: ‘Kalkkampioenen.’ En de broers onderstrepen dat: ‘Er gibt ihnen Eleganz, Finesse und … eine ganz feine, fast kreidige Aromatik, in der immer wieder gelbe Früchte, Ingwer [gember] und Quitte [kweepeer] schmeckbar sind – sehr apart. Und sehr lecker.’ Met een ‘Pfälzer Barock ist hier unerwünscht’ duidt journalist Frank Ebbinghaus nog wat preciezer de stijl van dit Weingut.

Kort en goed: hun Zellertal-riesling. Al eens eerder geproefd maar dan 2018. Pracht-Pfalz. Iets pittiger en strakker. Leeft en beweegt zonder nerveus te worden. Appelbolus met het zweempje gember. Zoetbitters. Zachte zuren. Snufje witte peper. De mildheid van een discrete kalkopvoeding. Mild, verfijnd, elegant en droog tot ver achter de oren.