De Spanjaarden dronken het vroeger vaak pas als ze echt iets bijzonders te vieren hadden. Op huwelijken, tijdens jubilea en bij geboortes stond niet zelden een fles albariño centraal. En met een goeie werd het dan ook pas echt feest. Waar veel Spaans wit gemaakt was van druiven die hadden moeten zuchten onder de brandende zon, had de albariño langzaam kunnen rijpen in veel koelere, vochtigere omstandigheden.

Voorzichtig geperst en eikenvrij opgevoed heeft de wijnmaker van Granbazán een energieke, verfrissende wijn geproduceerd. Met een ongekende hoeveelheid geuren en smaken. Zacht geel fruit, abrikoos, oranje citrusvruchten, wat ananas en limoen. Dit oogstjaar wat meer appel en een ziltigheidje in de finale. Vandaar dat ie zo mooi combineerde bij de vongole die mevrouw Hamersma toevallig net gemaakt had. Aldus hadden we wat bijzonders te vieren: het ontstane 1+1=3-effect.