The Heritage Vineyard in Oakville beslaat nog geen hectare van het experimental station van de wijnuniversiteit van Davis. Hier, in het Californische Napa Valley, wordt het Amerikaans vinologisch erfgoed bewaakt, bestudeerd en vertroeteld. Rij aan rij staat zinfandel aangeplant, de druif die tijdens de 19e-eeuwse Gold Rush in de rodewijnvoorziening van de gouddelvers voorzag.

Tot verdriet van het chauvinistische deel van Amerika is ‘zin’ overigens minder ‘eigen’ dan gewenst. DNA-onderzoek verklapte dat de nationale troeteldruif al eerder Italië, Kroatië en Oostenrijk aandeed. Echter, de oudste stokken zijn alleen nog in Californië te vinden. Sinds 1995 fungeert ‘Davis’ als uitvalbasis voor ‘zin’-safari’s. Wijnwetenschappers trekken er op uit om wijngaarden op te sporen met stokken die voor 1930 zijn aangeplant. Loten hiervan worden vervolgens liefdevol in The Heritage Vineyard opgekweekt, waarna ieder jaar een lid van Zinfandel Advocates & Producers (ZAP) er wijn van maakt.

Deze non-profitorganisatie heeft zich tot doel gesteld om ‘de wijndrinker en het grote publiek te wijzen op de impact die zinfandel heeft gehad op de Amerikaanse cultuur en de manier waarop wij tegenwoordig wijn omarmen’. Bij dit science-teach research staat overigens dan niet de dubieuze white zinfandel centraal die tot laffe, halfzoete supermarktrosé leidt, maar het unieke rood met de geur en smaak van zwarte bessen, bramen, kersen, peper, laurier, anijs, ceder, chocola en kruiderijen.

Helaas zijn de ZAP-zins alleen in Amerika te koop. De kleine oogst gaat op tijdens ZAP-activiteiten als bijvoorbeeld het jaarlijkse Zinfandel Festival Grand Tasting. Zinfandel uit de eigen wijngaarden van ZAP-lid Ironstone (al vier generaties doende) is hier overigens wel te koop. En dit vinologisch erfgoed is van een prima kwaliteit. Met de geur en de smaak als hierboven beschreven. Oogstjaar 2020 trakteert bovendien op toffee-karamelreep, cranberry, rozenbottel, blauwe bessenjam en speculaasspecerijen. Het is een stijl, een heel nadrukkelijke zelfs, en je moet ervan houden maar in zijn soort en op het juiste moment geschonken is deze bijzonder smakelijk. 

Tijdens een wijnmakersdiner op Ridge Vineyards at ik er ooit eens braised short ribs ‘dolce forte’ bij en dat was een match made in heaven. Maar ik weet zeker dat de oudhollandse stooflappen à la mijn oma Miegie Paardenvliegie zaliger er ook prima bij smaken. Ook dan zappen we niet weg.