Een domein uit de bossen, les forêts. En dan ook nog eens op het etiket nadrukkelijk pronken met zijn eiken opvoeding, élevé en fûts de chêne. Als dat maar niet als plankensap gaat smaken. Maar nee zeg: erg leuke vondst van een toch nog steeds vrij zeldzame soort. Witte beaujolais tekent nog maar voor een paar procent van de totale opbrengst in de regio. Maar hier mag rustig meer van gemaakt worden.

Ananas, mango, marmelade, passievrucht, gember, vanilleflinter, een karamelschaduw en notenkruimeltjes. Het klinkt allemaal heftig en nadrukkelijk maar de lichtvoetigheid waar een en ander mee ten tonele verschijnt is opmerkelijk. De familie Vermorel, die er al drie generaties doende is, begrijpt druif, terroir en eiken. Hoge score plus een Ster vooral ook vanwege het uiterst sympathieke prijskaartje