Geweldig verhaal. Dito wijn gelukkig ook. Richeaume is eigenlijk een rode Provence. Alleen houdt de familie Hoesch die ’m maakt zich niet aan de spelregels van de appellation. In 2011 deden ze hun eigen dingen met cabernet sauvignon en syrah. Toen klassiek aandoend rood, met bedeesd rood fruit, proefnotitiecliché’s als sigarenkistjes, potloodslijpsel en leren fauteuils. 

In de 2013 mochten ook merlot en grenache aanschuiven. En dat maakte die ‘Tradition’ flink wat steviger, kordater en zuidwestelijker.

De 2015-uitvoering die ik twee jaar geleden proefde kreeg een prachtige diepte en intensiteit mee. Evenwichtig jaar, een vin vol finesse.

In de 2016 was de grenache vervangen voor een mespuntje carignan. Droog jaar, maar kerngezonde druiven hebben daar geen moeite mee. Zacht, notig, onzuidelijk fris, tevens herfstig, bladeren en paddenstoelen. De klassieke touch van 2011 was er weer. Grote wijn, klein prijskaartje, sommelierslieveling.

Dat zal ook voor de 2017 gelden. En niet alleen van de wijnkelners. Tijdens Decanter World Wine Awards werd er goud uitgedeeld. Mede vanwege 'an excellent use of oak.' Excellent gebruik van druiven bovendien, en in een verrassende line up.