Jazeker, niet alles wat bruist in Italië is prosecco. Ziehier een 'op de klassieke methode' gemaakte mousserende. Aha, u bedoelt op 'de champagnemanier'? Inderdaad, maar zo mag je het niet noemen als je je druivensap zijn tweede vergisting buiten de regio Champagne laat ondergaan. 

En dat Alta Langa? Da's een relatief nieuw gebied in Piemonte waar ze de techniek 'officieel' ook mogen toepassen. Naar tevredenheid geproefd. Met dank aan de pinot nero waarmee Riccardo Cotarella, de wijnmaker van dienst, ook al van die fijne stille weet te maken (zie ook zijn Apertura en zijn Maxima). 

Vijf jaar rijping op eigen gisten. Drie rode glaasjes in de Gambero Rosso, dé Italiaanse wijnduider. En ik zou zeggen: schenk nog drie heel grote andere glazen vol. Aardbeitjes met notencrumble, frambozen op velours slippers, snippertje marsepein, slagromigheid (en dan niet uit zo'n spuitbus; zelf geklopt) en een fijne, droge weldadige afdronk. Luxe waar. Geen luxe prijs.