Lees meer over Freemark Abbey bij de chardonnay. Laat ik maar zeggen dat dat daar de 'miswijn' is.  Ooit heb ik de vader-abt van een klooster in Tegelen, verantwoordelijk met de inkoop daarvan aan de lijn gehad. Aanleiding: de Paus was destijds net benoemd tot Ere Wijnkelner van het Gilde van Sommeliers in Rome. De keuze voor wit verklaarde de vader-abt aan de hand van een voor de hand liggende reden: 'Rood kan toch van die nare vlekken op het habijt geven.' En ook op mijn volgende vraag ‘of er nog een beetje omzet wordt gemaakt in miswijn’ had hij een to the point antwoord: ‘Toch wel, het bloed van Jezus wordt al zo lang niet meer geleverd.’ 

Gelukkig is er voor de gewone stervelingen, gelovig dan wel niet gelovig, deze cabernet sauvignon van Ted Edwards. Klassieke, en zodoende koele stijl. Geen tuttifrutigefrutsel (een euvel waaraan Californisch rood nog wel eens wil lijden) maar fris aandoend zwart fruit. Cassis vanonder de koude douche. Bramen met ochtendvroegte-condens, kersen uit de koelkast. De betere bittere chocolade. Een lauwerkransje laurier. Zuren i balans. Tannines met het juiste gewicht. Mooie balans.