Gemaakt door André Thomas, een wijnmaker in de Elzas die we al eens eerder zijn tegengekomen. Is sinds kort doende onder een heel andere naam: Les Funambules, de koorddansers. Kijk aan: we hebben een concept, een naam met een betekenis. André is de balans gaan zoeken tussen de gebaande paden en nieuwe wegen.

Respect voor de natuur. Natuurlijk. Natuurwijnen. Zodoende. Drinkbaar bovendien. Dat is wel eens anders. Wat zeg ik? Vaak. Biodiversiteit luidt het motto. Niet alleen in theorie maar ook in de praktijk. Appel-, peren- en kersenbomen aangeplant in de wijngaard. Niet om zelf een groentewinkel te kunnen beginnen maar door de afwisseling ziektes te helpen voorkomen. En bovendien om zo de wijnranken van de schaduw te kunnen laten profiteren om zo het steeds verder opwarmende klimaat nog enigszins tot bedaren te kunnen brengen. 

Enfin, lopen we zelf warm voor deze opvallende blend van de drie pinots? Zeker wel. Autochtone gisten. Geen sulfieten. Geen filtering. Ruim een jaar sur lie op mooi ingelopen eiken. Zodoende subtiele verschijning. Verheffend droog. Nergens het platslaande zoet dat we zo vaak in Elzassers tegenkomen. Transparante abrikoos. Kleine gele pruim. Een kwinkslag perzik. Amandeltjes. Een vermoeden van zoute karamel. Frêle zuren.