Bepaald niet van gisteren. Nog een paar jaar en dan kan het oudste wijnhuis van Marokko zijn honderdjarig bestaan vieren: anno 1923. En zo'n respectabele leeftijd haal je niet als je er met de fez naar gooit. Cabernet en grenache op beton gefermenteerd en op eiken gerijpt. Deze 2019 wat steviger dan de 2017 die we eerder beoordeelden. Bessen, bramen, kersen, fijne bitters, wat vollere, maar rijpe tannines en een vleugje kruiden uit de boeken van Nadia Zerouali. Staat ook een bijpassend recept in van lamstajine.

Misschien gaat die met kameel - die het etiket siert - net iets te ver. Ofschoon ik mij een proeverij kan herinneren met kamelenstoofvlees waar niks mis mee was. Grootste verrassing: dat de wijnen die daarbij geschonken werden uit Australië kwamen. Ofschoon dat op zich weer niet zo vreemd is: de bultenaren werden in de 19e eeuw door Engelse kolonisten daar naartoe getransporteerd om als lastdier te fungeren. Inmiddels lopen er een paar miljoen rond in het wild en daar veroorzaken ze dermate veel schade dat begin dit jaar er nog tienduizend werden geschoten.

De Oostvaardersplassen down under. Wat er met het vlees is gebeurd? Vraag het uw kat.