Voor de lichte wijnen van valpolicella hebben ze lang geleden een versterkend recept bedacht. Amarone, heet het. 

Valpolicella is de huiswijn van de achtertuin van Venetië. Op z’n best zwierig rood voor Venetiaans carnaval, maar soms wil men ook wat serieuzers. Dus voegde men aan de wijn in wording het sap van ingedroogde druiven toe. Door dat indrogen bevatten die druiven naar verhouding veel suiker en zijn intens van smaak.

Het resultaat is stevige, portachtige wijn met zo’n 16% alcohol, rijpe geuren van fruit, specerijen, dure bonbons… Een wijn voor de lange winteravonden, om voorzichtig genietend van te nippen, lang bij te mijmeren.

Een vino da meditazione, zeggen de Italianen. Een wijn om bij te mediteren, te filosoferen, tot diepe gedachten te komen.

Of om lekker roezig en rozig te denken: wat heerlijk. Nog een glaasje?