In 1925 kruiste Abraham Izak Perold, professor aan de Universiteit van Stellenbosch, de druivensoorten cinsaut en pinot noir. Cinsaut voor de hoge rendementen, pinot om de verbintenis verfijning en complexiteit geven. Dat van de hoge rendementen lukte. Perold noemde z’n druif pinotage gedoopt: pinot en hermitage - zoals cinsaut toen in Zuid-Afrika heette. Over pinotage is weinig vriendelijks gezegd, menig exemplaar dat zich op de onderste schappen schuilhied meurde als een sjoemelend abattoir, maar onder leiding van een begenadigd wijnmaker kan er toch weergaas lekkere wijn van worden gemaakt.

Niet het toppunt van verfijning, wel hartverwarmende stoere invoelende wijn, ruimhartig geurend naar cacao, koffie en kersen en deftig wat hout.