Het probleem met een beroemde naam: het kan producenten gemakzuchtig maken. Ze kunnen denken: mijn wijn heeft zo’n beroemde naam, men koopt ‘m toch wel. Dus kan ik maar beter flink wat produceren. Meer flessen betekent meer geld.

Maar meer opbrengst in geld gaat meestal niet samen met meer opbrengst in wijn. Kwantiteit en kwaliteit rijmen, maar verder hebben ze weinig gemeen. 

Zodoende is er nogal wat sancerre die best een aardige frisse witte wijn is, best een drinkbare sauvignon, maar meer ook niet. Behalve dan in prijs. Je betaalt voor de naam, niet voor de inhoud.

Gelukkig denkt Jean-Paul Picard daar anders over. Hij is trots op z’n land, trots op z’n druiven, en maakt wijn waaraan je dat proeft. Dit is sancerre die met recht sancerre heet. Een frisse sauvignon met voorjaarsgeuren, maar ook met diepte en karakter en complexiteit. Kalk en krijt geven ruggengraat aan de smaak, fijne details zorgen ervoor dat je iedere slok weer met genoegen proeft.