Wijn van de kleine appellation Etna Bianco moet voor minstens 60% bestaan uit de zeldzame druif carricante; voor de rest mag inzolia, catarratto en minella bianca gebruikt worden, ook stuk voor stuk druiven waarvan alleen de wat meer gevorderde wijnkenner ooit heeft gehoord. Benanti gebruikt echter louter carricante. 

Met recht een wijn van een inheemse druif dus, met een zeer eigen karakter. Streekwijn is hier geen vriendelijke omschrijving voor een nietszeggend landwijntje, maar een eretitel voor een wijn die trots naar zijn druiven smaakt en naar de vulcanische grond van wijn wijngaard. 

Steenachtig, aan woeste ruige rotsen moet je denken bij het proeven. Verweerd landschap dat daar al zo lag toen de Romeinen hier meer dan tweeduizend jaar geleden de eerste wijngaarden plantten. Daartussen de geuren van kruiden en specerijen en fijn fruit. 

Een strenge wijn maar met een goed hart. Zo’n oude, ouderwetse Italiaan met adelaarsprofiel, in stemmig donker strakgesneden pak. Streng maar rechtvaardig.