Eerder proefden we al eens een versie die nadrukkelijk bestickerd was als zijnde 'sulfietvrij'. En geen zwavel toevoegen is niet bepaald risicoloos voor de wijnmaker en voor de wijndrinker. Wijn wil nog weleens op hol slaan. Eigen ideetjes doordrukken. Zoals: ik heb helemaal geen zin om wijn te worden maar beschimmeld druivensap, gistende jam of vloeistof dat wordt aangetroffen onder in de biobak na legen.  

Maar die Tempore 'Terrae' was met vlag en wimpel geslaagd. Wilde wel wijn worden. Lekker wilde wijn bovendien. Botsende frambozen, kaatsende aardbeien, tuimelende kersen met bessen en zonneschijn plus wat aardstraalbittertjes. Met deze single vineyard Mas de Aranda schakelen we nog wat verder op. Sulfietvrij kunnen we nergens nalezen. 

Wel dat ie afkomstig is van stokoude stokken op een klein landje in het zuiden van Aragón. Maar daar is ie niet bepaald eenkennig van geworden. We krijgen zeer verfijnd sap in het glas. Puur zoals alleen fijne garnacha zich kan presentere. Met ruimhartig uitpakkende frambozen en rijpe kersen, kietelend, uitdagend en verleidelijk. Mooie zuren, kleine peperigheid en een hoge doordrinkfactor. Ook de jury van het Concours International Grenaches du Monde was onder de indruk en hing 'm een gouden medaille om de hals.