Sangre de Toro. Maar komt niet uit Toro. Maakt ’m niet minder krachtig. 

Volle vaart tegen de eiken balustrade aan. Die hield het maar net. En wijndrinkers konden er nog net overheen springen. Het oogstjaar wat frivoler en wat meer op zijn fruit vertrouwend. Maakt 'm wat toeschietelijker en opgewekter van inborst. Beter zelfs.

Hoe het overigens met die toro afloopt is inmiddels genoegzaam bekend. Die ligt thans op het bord naast het glas op een sterfbedje van gefruite morilles. 

Want er mag dan wel vegan op het achteretiket staan er zijn natuurlijk grenzen.