Het wit uit de tuin van de keizerin heel goed (zie daar). De rode nog beter. Ook al omdat deze afkomstig is uit een jaar dat als 'excelente' de boeken in is gegaan. Zeer fraaie, uitgebalanceerde rioja. Rijpe kersen met fijne zuren, kleine pruim en cacao, spoortje peper en licht lauriervertier. Ondanks het gebruik van Amerikaans eiken (dat wil nog wel een te nadrukkelijk met karamel en/of kokosnoten pronken) nergens pochend met zijn hout. Integendeel. De tuin van de keizerin is van een heerlijke, bijna verkwikkende sappigheid. De condens ligt bij wijze van spreken nog op het struweel.