Niels van Laatum: Groene gewassen of groengewassen?

Wel ja, hak er maar meteen in met een ingewikkelde kop. Ik leg het je uit. Als bewaker van alles duurzaam en groen spot ik voor De Groene Hamersma naar internationaal wijnnieuws over klimaat, recycling, energie, natuur en zo verder. Alles waar de wijnwereld mee te maken heeft en iets mee moet - of zou mogen moeten.

In principe omarm ik elk groen initiatief. Van minder CO2-uitstoot en minder verspilling tot meer hergebruik en meer biodiversiteit. Die initiatieven zijn er. Kijk maar om je heen: er is geen enkel bedrijf dat zegt een broertje dood te hebben aan maatschappelijk verantwoord, aandacht voor mens en milieu, een betere wereld. Ik hoor je denken: Dat is toch alleen voor het imago? Soms wel - helaas. Maar het is net als met Sinterklaas als je een jaar of 8 bent. Je weet dat er iets niet klopt, maar toch blijf je er zo lang mogelijk in geloven. Waarom? Omdat je niet jezelf van de illusie wilt ontdoen dat er werkelijk zo’n aardige oude baard rondloopt die je eens per jaar met cadeaus volstopt. Oftewel, omdat je er zo lang mogelijk aan wilt vasthouden dat de BV Aarde werkelijk het beste met onze planeet voorheeft. En dat ‘greenwashing’ geen echt ding is.

Goed.

Ik ben kritisch maar merk dat ik de boodschapper graag het voordeel van de twijfel geef. Neem het Italiaanse initiatief Divinoinvaso (van wijn tot vaas), van Cantina Toblino in de provincie Trentino. Zelden zag ik zoveel ‘groen’ in één campagne. Het project is opgetuigd samen met Beelieve, een start-up uit Trentino die objecten ontwerpt en produceert van hout uit een door de storm Adrian in 2018 omvergeblazen bosgebied. In dit geval wijnkisten, die ook nog eens gemaakt worden door jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt. Na het ledigen van de flessen tover je de kist in een handomdraai om tot een bloembak. Dat is het idee. En als dat niet meer werkt kun je het hout altijd nog in je potkachel flikkeren (zolang het mag). Dat laatste heb ik zelf bedacht. Want hergebruik houdt toch ergens een keer op.

We zijn er nog niet. Cantina Toblino, een flinke coöp in de Valle dei Laghi, werkt sinds 2018 aan het beschermen van de biodiversiteit in de wijngaarden. Dat doen ze onder andere met 182 nestkasten voor vogels en vleermuizen, ook gemaakt van sneuvelhout uit dezelfde storm. Een storm die voor ruim 3,3 miljard euro schade veroorzaakte aan mens en economie, maar vooral aan de natuurlijk omgeving. Dit voelt alsof ze iets voor die natuur terug willen doen. Hoe klein ook.

Te mooi? Er zit een pr-machine achter, zeker. Maar je neemt niet zoveel moeite om je groener voor te doen dan je bent. Dat kan veel makkelijker. En nee, je hóéft er niet over te reppen - genoeg integere, bescheiden wijnmakers doen dat niet. Alleen, als je het niet vertelt dan ‘bestaat’ het niet. Alles valt of staat bij aandacht. Dit initiatief had in ieder geval mijn aandacht en, nou ja, doe er je voordeel mee.

De wijnen van Cantina Toblino? Die moet ik nog proeven, zijn als het goed is onderweg. Ze worden in Nederland onder andere verkocht via Vini.nl, Wijnhandel Bella Ciao en Wijnhuis Beaugrim. Nee, ik had ook nog nooit van ze gehoord. Maar dan weet je dat alvast.

2022 is los, laten we er een groen jaar van maken. Want de natuur is - uiteindelijk - het enige dat ons rest. Zonder dat geen leven. Geen dier, geen plant en dus ook geen wijn. En dat zou eeuwig zonde zijn. Maak er wat mooiers van.

Ciao!

Niels van Laatum

Bekijk hier alle artikelen van Niels