Job Seuren: What not to do in de horeca

Mensen die in de horeca werken hebben iets heel tegenstrijdigs. Gastvrijheid staat, hoe kan het ook anders, voorop. We maken de extra meters om een gast helemaal op het gemak te laten voelen, zijn gedienstig, inlevend en tegemoetkomend. Een en al warmte en vriendelijkheid (in de meeste gevallen althans). Mocht je echter ooit een gesprek van horeca collega’s binnenlopen, zou je nooit verwachten dat deze mensen ook maar iets met een sociaal beroep te maken hebben. Een overdaad aan anekdotes komt je tegemoet over de gasten die tijdens werktijd zo liefdevol op hun wenken bediend worden. Over bizarre eisen die gasten stellen, onmogelijke dieetwensen, ruziënde stellen en slechte fooi. Zo erg geniet het horecapersoneel ervan, ja ik dus ook, dat er zelfs appgroepen zijn om dit met elkaar te delen. De groepen zijn weliswaar opgericht om elkaar te helpen als de een iets nodig heeft waarbij de ander wellicht kan helpen (personeel, gereedschap, ervaring), maar het meeste tekstverkeer bestaat stiekem uit anekdotes en irritaties. Oh, en dan vergeet ik nog de ‘zwarte lijst’ app. Je kunt zelf raden waar dit over gaat. 

Foodblogger en recensent Elizabeth Auerbach sprak de zo terechte en tegelijk onderschatte woorden: Gastvrijheid komt van twee kanten. Als gast verwacht je een bepaalde standaard van een restaurant, een vriendelijke bediening, mensen die met je meedenken en dat er überhaupt over de restaurantervaring van de gast is nagedacht voor deze binnenkomt. Als je je echter gedraagt als een lompe hork die vooral veel eisen stelt, weinig vriendelijk is en kortaf, dan kun je ervan uitgaan dat je ook als zodanig behandeld wordt. Uiteraard mag, nee móet je eisen stellen aan een restaurant, aan de service en bediening. Smerige tafels, lege glazen en lange wachttijden zijn niet iets wat je als gast zou mogen tegenkomen. Vriendelijkheid is echter iets wat je zelf in de hand hebt en kan de restaurantervaring ook zeker ten goede komen.

Hierbij een lijstje zaken die je als gast zeker NIET moet doen:

• Met 8 reserveren en met 4 op komen dagen met de woorden ‘4 hebben het toch niet gered’. Het zou een goed verdienmodel zijn voor de KLM, maar in een restaurant wordt dit minder gewaardeerd.
• Een half uur voor openingstijd binnenkomen. Wij staan ook niet om half 8 ’s ochtends bij jou op kantoor als je nog je tanden staat te poetsen. 
• Vragen om een romantisch tafeltje bij het raam ivm huwelijk/verjaardag/wat voor reden dan ook, zeker als je nog nooit in het restaurant bent geweest (en überhaupt geen tafels aan het raam zijn). Al zetten we graag een tafel buiten in de regen neer hoor.
• Knippen met je vingers. Gewoon nee.
• Met zes personen aan tafel zitten en ieder om beurt pas bestellen als de bediening terug is met de vorige bestelling. We kunnen prima meerdere dingen tegelijkertijd onthouden, echt.
• Tevoren doorgeven dat je veganist bent, een heel menu speciaal voor jou laten voorbereiden en dan op de avond zelf zeggen dat je best een uitzondering voor de ribeye wil maken.  
• Naar een visrestaurant gaan om bij het bespreken van het menu aan te geven dat je geen vis eet. Sergio Herman ooit boos gezien? Dit zou zomaar de aanleiding kunnen zijn geweest.

Zaken die zeker wél gewaardeerd worden:

• Glimlachen
• Je net zo flexibel op proberen te stellen als het bedienend personeel
• Inleven/inlezen in naar wat voor type zaak je gaat om te voorkomen dat je over/underdressed bent of dat er niet naar je wensen gekookt kan worden.
• Tevoren dieetwensen doorgeven en aangeven als je met meer/minder mensen verwacht te komen
• Dankjewel zeggen

Horeca is mensenwerk. We bloeien op als we mensen een zichtbaar fijne avond bezorgen. Ons werk wordt extra leuk daarmee ook voor de gast als deze zijn best doet zich als gast te gedragen. Gastvrijheid komt van twee kanten. En af en toe zoeken we elkaar op als uitlaatklep om het over al onze frustraties te hebben, ook dat vinden we leuk. Mensen houden van roddelen, horecapersoneel bovenal.

Job Seuren

bekijk hier alle artikelen van Job