Er is wat veranderd: we kennen dit rood al van eerdere jaargangen. Met name het jubeljaar 2015 maakte een erg goede indruk. Vooral voor dat geld: destijds nog geen tientje. Had toen ook nog château op zijn etiket staan. Dat is nu verdwenen. Zou eigenaar Pierre Henri Cosyns het te gelde hebben moeten maken? Scheidinkje van tafel en bed? Moeders kreeg het kasteel mee? Gokschulden dan? De grapevine zwijgt. En hoe zit dat met de verschuiving van de appellation? In 2015 Côtes de Bourg, de 2018 werd het toch iets nederiger aangeschreven Bordeaux Supérieur. Maar nu weer Côtes de Bourg. Is er nog meer veranderd? Ja, voorheen 'slechts biologisch', thans volgens het etiket 'vin biodynamique'. 

Bovendien is deze 2019 oogst gesierd met een gouden medaille 2022, uitgereikt tijdens een wijnwedstrijd in Lyon. Lyon, Lyon, Lion, Lion, Lion....Toeval?  En ondanks al die extra's och niet duurder geworden. Welbeschouwd een koopje, want laten we eerlijk zijn: voor een kaartje van Artis betaal je meer. En daar kun je weliswaar ook op audiëntie bij de koning der dieren, maar een zwarte leeuw hebben ze er niet. Helemaal zeldzaam. Vandaar ook zwarte bessen (extra veel dit jaar: meer cabernet sauvignon?), bramen, donkere pruimen, schaduwpartijen en laurier. Krachtig, intens, lenig en gespierd. 

En dat zal niemand verbazen: dol op rood vlees. Hoeft overigens niet per se antilope te zijn.