De Savoie, Alpengebied vlak bij de Zwitserse grens (Genève ligt niet ver). Veel kleine wijngaarden die als een lappendeken over de bergen liggen gedrapeerd en deze bewerken is arbeidsintensief. Nu maken de wijnboeren in de Savoie het zichzelf sowieso niet eenvoudig. Hier worden geen makkelijk verkopende internationale druivenvariëteiten aangeplant, maar wordt er gewerkt met druiven die al sinds mensenheugenis het bergklimaat trotseren en luisteren naar namen als roussette, jacquère en mondeuse. 

De ambitie van de plaatselijke wijnmakers is ook niet om er de wereld mee te veroveren. Bijna alles wat er geproduceerd wordt (twee keer zoveel wit als rood), wordt ter plekke geconsumeerd. In de zomer slaan de toeristen al een flinke bres in de voorraad en in de winter maken de wintersporters het staartje wel soldaat. Heel mondjesmaat verdwijnt er weleens iets over de grenzen van de appellation. 

En dat gaat overigens meestal gepaard met een bezoek van Vinoblesse. Zij doen er zaken met de broers Frédéric en David Giachino. Die koketteren dat zij paard Oguara op de loonlijst hebben. Anders gezegd, hier wordt pur sang bio gewerkt. Met de jacquère (80 procent) en de verdesse. Levert jaar in, jaar uit een speelse, onalledaagse ongerepte bergwijn op. 

Associeert met gletsjerwater van ongerepte hoogtes, waar nog geen sprake is van zure sneeuw. Vol ijspeertjes, ochtenddauw-lychees, peperigheid, witlof met condenspareltjes, ingetogen grapefruit en citroensorbet. We proefden al eerdere oogstjaren van deze sneeuwstorm in een glas en de kou is nog steeds niet uit de lucht. Houden zo.