Niks tegen natuurwijnen, maar met de etiketten is het vaak wel even puzzelen. Deze heet la danse des corbeaux, zonder hoofdletters. Is dat de producent, of een poëtische oprisping?

Het achteretiket is nog dichterlijker, maar maakt ons technisch niet wijzer.  De importeur wel. We hebben van doen met een combinatie van riesling, chasselas en sylvaner, tussen de tachtig en honderd jaar geleden geplant.

We zijn dus waarschijnlijk in de Elzas. Want waar vind je die druiven anders?

Maar zelden tot nooit in deze combinatie, en nooit op zo'n manier. Essentieel Elzas, echt Elzas, we herkennen de riesling, dat kruidige van veel Elzaswijnen, dat groenfruitige van chasselas en sylvaner, maar dan ongekend anders. Spannender, wilder, puurder.

We puzzelen er nog lang over na. Niet over het etiket, maar over deze weergaloos wonderschone wijn die al onze ideeën over de Elzas op z'n kop zet.