Job Seuren: Horeca stress

‘Wat heb jij toch een heerlijk beroep’ is misschien wel de zin die wij het vaakst van gasten horen. ‘Je proeft de hele tijd maar de mooiste wijnen, echt genieten’. Ja, dat klopt, we hebben oprecht heel veel plezier van ons werk, maar er zijn van die momenten…

    Stel je voor dat je een heerlijk schema voor jezelf gemaakt hebt. De afspraak met de collega van 10 tot 11, de klant van 11 tot 12 en je baas van 12 tot 13. Om vijf voor 10 krijg je van de klant en je baas te horen dat ze er beiden toch om 10 uur zijn, want hun schema is veranderd en jij mag dat wel even fixen. Dat is bijvoorbeeld wat er gebeurt als 10 gasten om 19:00 hebben gereserveerd, 10 gasten om 19:30 en 10 om 20:00 en iedereen bedenkt dat 19:30 een goede tijd is om binnen te komen, want tussen de buien door bijvoorbeeld. Dat mogen wij dus oplossen, want iedereen verwacht gelijk geholpen te worden. Met alle stress van dien. 

    Het is zaterdagavond, je restaurant zit helemaal vol en je vaatwasmachine stopt ermee. De 24-uurs service die je hebt afgesloten liep vorige maand af, je bent vergeten te vernieuwen en de monteur aan de telefoon zegt doodleuk dat je maandagochtend 8 uur weer kan bellen naar het algemene nummer. Of je mag 500 euro voorrijkosten betalen en dan is hij er over pak ‘m beet twee uur. Succes.

    Een van je personeelsleden zit niet goed in zijn vel, je blijft na het werk nog een uurtje langer hangen om hem een hart onder de riem te steken. Toch weer half 3 in bed. Om 8 uur word je uit je bed gebeld door de beveiliging dat het alarm af gaat. Eenmaal op de zaak blijkt de groenteboer een nieuwe chauffeur te hebben gestuurd die de code nog niet wist. Half uur later telefoontje van een medewerker zich ziek meldt met corona, dus of iedereen zich even wil testen. Ondertussen valt de enveloppe van de belastingdienst met de aanslag omzetbelasting vorig kwartaal op de mat. In de middag een proeverij met een leverancier die uitloopt en zo kom je niet toe aan voorbereidingen voor het service, sta je als diner een appel te eten tijdens het opdekken en moet een kop koffie je door de avond trekken. 

    Je restaurant zit vol, drie van de zeven tafels in je wijk moeten geholpen worden aan wijn. Een vaste gast schreeuwt over de hoofden van andere gasten heen dat zijn ribeye niet is zoals hij ‘m wil, er staan vier tweetjes te wachten die hopen dat ze nog een tafel kunnen krijgen en de chef staat op de bel te rammen dat de gerechten gelopen moeten worden omdat ze anders koud worden.

    Bovengenoemde voorbeelden zijn misschien een beetje aangezet, maar zeker niet onrealistisch. Vraag het maar aan wie je dan ook kent die in een restaurant werkt. Gelukkig lezen we vaak in recensies dat onze gasten ons ook echt plezier zien hebben van wat we doen. Dat is ook zo, we genieten echt van ons werk. Er is reuring, sfeer, leven, een gezellige chaos, je wordt constant op de proef gesteld en dat is een heerlijke uitdaging. Tegelijkertijd, als iemand zegt dat we toch zo’n heerlijk beroep hebben, dan denk ik: “Je moest eens weten”.

Wil je een beeld van een avond restaurant achter de schermen dat echt niet dik is aangezet, kijk de fantastische film Boiling Point die nu in de bioscoop draait.

Job Seuren

bekijk hier alle artikelen van Job