Kleigoed en Hamerstuk #9

Wijnschrijver Nicolaas Klei houdt van lekkere wijn. Wijnschrijver Harold Hamersma weet dat. Overigens is het omgekeerde ook het geval. Maar valt de wijn die Harold voor Nicolaas heeft uitgezocht eigenlijk wel bij hem in de smaak? En wat vindt hij op zijn beurt van de fles die Nicolaas aan hem heeft laten proeven? In Kleigoed & Hamerstuk kruisen zij de kurkentrekkers.

Domaine Sérol, Eclat de granite 2019, Côte Roannaise - Frankrijk
Vojacek Wijnen € 13,95

Eind maart, de 27e om precies te zijn, was er wereldwijd iets dat Aarde-Uur heet. Een uurtje het licht uit, want dat is goed voor Moeder Aarde. Lief. Maar lastig. Ten burele van De Grote Hamersma deden we braaf mee, want wat extra punten voor ons karma zijn altijd mooi meegenomen, maar die duisternis veroorzaakte wel diverse botsingen, kneuzingen en knetterend gevloek. Twee lakeien raakten verdwaald in de wijnkelders en werden pas dagen later ter hoogte van de champagne weer gevonden, afgaand op gelal, en een vrachtauto met proefflessen geraakte in de slotgracht omdat een overijverige gedienstige de verlichting langs de oprijlaan had gedoofd.

Gelukkig weet de grote Hamersma ook in het diepste duister feilloos waar de kurkentrekker ligt, en blindproeven kunnen we beiden als de beste.

“Onmiskenbaar een gamay.”
“Ik zou zelfs zeggen, een gamay saint romain.”
“Gamay, maar geen beaujolais, meer behorend tot de randgebieden van de Loire.”
“Stoere rotsige ondergrond, die doet denken aan de uitlopers van het Massif Central.”
“Maar geen auvergne, noch een forez.”
“Opwekkend licht van alcohol, zo’n 12,5%.”
“12,3, denk ik.”
“Onmiskenbaar biologisch.”
“Ik wil zelfs meer zeggen, biologisch in overgang naar biodynamisch.”
“Opgewekt rood fruit, eerste keuze bosaardbeitje, frambozen van de koude grond, met in de afdronk een zweem schorseneer.”
“Landelijk, aards, iets boers, opgewekt baldadig, tegelijk fijnbesnaard, puur en mooi in harmonie. Extra lekker ook, zo iets gekoeld. Schenk nog eens bij.”
“Minpuntje is wel dat die fles snel leeg is.”

Dat Aarde-uur is nobel, maar van zo’n vrolijk lichtrode roannaise vol dartele smaken zonder zorgen wordt de wereld echt zonniger. Zelfs in de diepste duisternis..

Nicolaas Klei

Avondale, Jonty's Ducks 'Pekin Red' 2014, Paarl - Zuid-Afrika
Siersma Wijnadvies    € 15,95

Heer Klei had lucht gekregen van mijn recente inspanningen rondom Duitse pinot blanc a.k.a. weissburgunder. En die waren groot. Tientallen exemplaren meldden zich de afgelopen weken voor actieve dienst. 

‘Misschien heb je na al dat weiss wellicht trek in een glaasje rood?’ informeerde hij collegiaal-bezorgd. Hij overhandigde mij een fles waarvan in eerste instantie overigens vooral het kokette vlaggetje om de hals mij in het oog sprong. 

Nu word ik altijd wat argwanend als er attributen worden ingezet om de aandacht te trekken. Gewoonlijk hebben de afzenders dan wat te verbergen. En dat is maar zelden goede wijn. Enfin, in dit geval was er sprake van oprechte bedoelingen. De vlag bleek gehesen om aandacht te vragen voor het feit dat Avondale het beste met de wereld voor heeft. Dat is toch prettig om te weten in deze tijden. We kunnen immers niet zonder. 

'Terra Est Vita' meldde het leitmotiv op het achteretiket: aarde is leven. Bovendien bleken het bij Avondale zelfverklaarde  'Guardians of the Vines', zo las ik op het etiket ter voorzijde. Dat er in Paarl biologisch-dynamisch gewerkt wordt, dat moge inmiddels duidelijk zijn. Zodoende zal er ter plekke een schoongrondverklaring aanwezig zijn, zo ook een directe lijn met de zon en de overige sterren in ons melkwegstelsel die volgens de puur natuuraanhangers zo van invloed zijn op de uiteindelijke kwaliteit. 

En toegegeven, ook ik raak met plezier onder invloed. Maar dan wel graag van een wijn die niet teleurstelt. Heer Klei en ik hebben wel vaker wel vaker dergelijke ambitieuze missies en visies op papier tot ons genomen om de vloeibare invulling direct na beoordeling weer te hebben teruggegeven aan Moeder Aarde. Hoe dan ook, ondertussen vond ik dat ik wel genoeg met het vingertje had gezwaaid. 

Proeven maar om te ontdekken of heer Klei ook de loftrompet had laten schallen tijdens het hijsen van het dundoek. Ik nam mijn pet af, zoals het hoort tijdens een dergelijke plechtigheid. En in stilte genoot ik van in pruimensap gewelde bramen, kersen, bessen, bramen, een vanillestokje, subtiele specerijen, een milde aardsigheid, voorzichtig geroosterde nootjes en tannines als een wollen plaid. Zon, maan, sterren, eb en vloed blijken het dat jaar prima naar hun zin te hebben gehad. 

En ik, zeven jaar later, niet minder. 

Harold Hamersma