Gelukkig Nieuwjaar! Maar als je dan een week later wakker wordt van een door katerdromen geplaagd dutje in de restanten van de huzarensalade en bespeurt dat er her en der nog licht nawalmende gasten in diverse stadia van ontbinding door de woning verspreid liggen en het ook verder hoog tijd is voor de grote schoonmaak, wordt het menigeen zwaar te moede. Zeker als je daarna, nog wat proseccozuren met appelflaparoma opboerend, de decemberpens naar het loket internetbankieren versleept en ziet dat je tot zeker medio februari van gevonden oud brood zult moeten leven.
Dan kun je twee dingen doen.
Je aansluiten bij het Leger des Heils of het Vreemdelingenlegioen, of aan de lijn gaan. Want aan de lijn, dat betekent dat je van alles niet mag eten, en niets is nog het enige wat in de huishoudbegroting past.
En bovendien, er mag best wel weer wat af. Hoeveel is niet duidelijk, want het zicht op de weegschaal wordt belemmerd door het spekgebergte ter hoogte van waar ooit de taille was, maar aan het kreunen van de weegschaal te horen is jezelf halveren een goed begin.
Maar terwijl je struikelt over wat lege magnums champagne schiet je te binnen dat er nog een derde mogelijkheid is. Iets lekkers inschenken. Dat kost ook geld, maar niet veel. Een prudent mens heeft altijd wel ergens nog wat flessen huiswijn verstopt voor noodgevallen.
Huiswijn, niet in de zin van literflessen kiloknallerwijn of poehawijn van de meer dubieuze horeca, maar wijn die je altijd in huis hebt. Wijn die het visitekaartje van je huishouden is. Wijn die je altijd wel wil drinken, zo lekker. Simpel, plezant en karaktervol.
Zeldzaam heerlijk, en in al z’n eenvoud ook zeldzaam moeilijk om te maken. Te veel wijnproducenten denken namelijk dat meer en moeilijker beter is. Ze maken indrukwekkende wijnen. Maar ik wil niet overdonderd worden. Ik wil rustig plezier.
Vaak is de eenvoudigste wijn van een producent de beste: wijn zonder protserigheid, zonder fratsen en frutsels. Van goede wijnboeren is de eenvoudigste wijn een groot plezier, van de beste wijnboeren is iedere wijn, ook hun sjiekste, puur en eerlijk zonder overdadige opsmuk.
Huiswijn, dat is de essentie van wijn. Niks geen afdronk, frambozentonen, gepast houtgebruik. Het is wijn. Vrolijk, puur en gezellig. Verdiep je er in, en je wordt niet wijzer. Wel blijer. Gelukkig staan er heel wat in De Grote Hamersma. Zoek maar even, zo tussen het afvoeren van het napruttellend feestgedruis.
Goed voornemen: geen wilde feesten, geen moeilijke wijnen.
Luister naar de goede wijnboer: “Nou, ik doe m’n best in de wijngaard, en dan laat ik de druiven tot wijn gisten. En dan zie ik wel. Hoe de wijn smaakt? Naar geluk.”
Een glas tevredenheid, daar proost ik mee op het nieuwe jaar.
Nicolaas Klei