Het bestaat nog. Ik moest het even opzoeken, maar je kunt het gewoon bestellen: iedereen kan schilderen van Ravensburger. Het kwam ter sprake toen we de afgelopen maand druk waren met de ZolderingWineChallenge, een online blindproefwedstrijd voor iedereen die mee wil doen.
Het begon met een filmpje waarop mijn compagnon Wout en ik in twee minuten tijd een wijn probeerden te ontleden zonder dat we wisten wat we in ons glas hadden. Wij daagden vijf anderen uit hetzelfde te doen en die anderen moesten dan weer per persoon vijf anderen uitdagen. Een soort icebucketchallenge voor wijnnerds. We dachten ‘geinig voor een verzetje’, ons niet realiserend dat een maand verder meer dan 720 mensen tot Zwitserland, Duitsland en Bonaire aan toe een #zolderingwinechallenge blindproeffilmpje zouden hebben opgenomen. Instagram staat er vol mee, het ging volledig viraal.
Hartstikke leuk natuurlijk, zo’n digitale actie, maar wat we ons niet realiseerden is dat het behalve ‘leuk’ ook een veel diepere laag heeft. Een extra lading die niets met corona en thuis zitten te maken heeft, maar met hoe mensen tegen wijn, sommeliers en blindproeven aan kijken. Schijnbaar zien onze gasten ons als een soort wijnheld die in glimmende outfit in een enkele snif van een glas vloeistof kan vertellen hoe de hond van de buurman van de maker heet. Een illusie die met meer dan gezonde zelfspot in één filmpje door ons en vervolgens door wijnhandelaren, journalisten en andere sommeliers van tafel werd geveegd.
Dat werd gewaardeerd. Urenlang zaten mensen aan hun scherm gekluisterd video’s van proefnotities te bekijken. Soms heel serieus uitgevoerd, soms ludiek zoals die door een vrijwel naakte Bram Kortekaas. Hoeveel kennis en ervaring wijnmensen ook hebben, blindproeven is ontzettend moeilijk en je hebt het vaker fout dan goed. Supermansommelier of niet. Toen dat duidelijk was durfde iedereen mee te doen, van amateurliefhebber tot doorgewinterde professional.
Met hulp van Ravensburger kan iedereen schilderen, maar iedereen kan ook wijnproeven. Het enige dat je nodig hebt is een fles wijn, een opener en een glas. Een beetje referentie kan helpen, maar dan puur als zijwieltjes. Ruik je aardbeien, dan ruik je aardbeien omdat je weet hoe aardbeien ruiken. Dat is niet anders voor een sommelier of een stratenmaker. Dus laat jezelf een glas inschenken, zet je camera aan en ga los. Ps. Gewoon ‘lekker’ mag ook.
Job Seuren