Seuren wil niet zeuren: Onnederlands goed

Supermarkten, winkels, restaurants, ze liggen vol met een ontelbare diversiteit wijnen. Elke dag, elke minuut komen er nieuwe bij. Het boek Wine Grapes van Jancis Robinson onderscheidt meer dan 1300 druivenrassen om maar niet te spreken over de hoeveelheid aan wijnen die daarvan gemaakt wordt. De Grote Hamersma database telt alleen al over 2020 liefst 4500 wijnen die allemaal geproefd en beschreven zijn. Dat alles is nog een fractie van wat er in de Nederlandse markt te vinden is. Je zou zeggen dat met het reeds beschikbare nog te ontdekken aanbod er weinig noodzaak is om op zoek te gaan naar wat er nog niet op de markt is. 

Niets is minder waar. Wat is er nu leuker dan de zoektocht naar die ene nieuwe ontdekking? Kijken of de wijn roder is bij de buren. Zo liep ik vorig jaar nog tegen een super elegante bio Mas Lumen uit de Languedoc aan en een spannende kloosterwijngaard Liebfrauenstift Riesling (niet te verwarren met Liebfraumilch) uit Duitsland. Nog steeds niet op de Nederlandse markt, dus importeurs; sla je slag.

Tegen alle verwachtingen in is dé regio waar de prijsbewuste Hollandse wijnliefhebber nog echt ontdekkingen kan doen een van de beroemdste gebieden ter wereld. Bovendien ligt deze bijna het dichtste bij huis ook: De Champagne. De streek maakt een enorme revival door met aandacht voor terroir, bio en talloze kleine boeren die zich deels losmaken van de grote merkwijnen en coöperaties. Al zijn ze er misschien altijd al geweest, de kwaliteit is als nooit tevoren. Voor nog geen 20 euro heb je in Epernay een flesje heerlijke lokale belletjeswijn terwijl je in Nederland al in de supermarkt om ten minste 30 moet rekenen voor iets drinkbaars.

Zeker tien jaar geleden liep ik met een klein beetje hulp van Revue de Vin de France een met gehaakte kleedjes beklede huiskamer binnen van Laurent Gabriel (zie foto). Een lieve oude man die een paar druivenstokken in zijn moestuin verbouwde en een selecte hoeveelheid flessen nog met de hand degorgeerde en kurkte. Destijds voor nog geen 14 euro per fles en halfjes voor de helft. De kneuterigheid droop er vanaf en met mijn toen nog beperkte wijnervaring vond ik alles lekker. Op de terugweg raakte de trekhaak de grond. 

Leuk zo’n trouvaille als beginner, maar vorige week schonk mijn broertje mij blind echter een glas belletjes in dat ik als zeer comfortabel en smakelijk omschreef. Ja hoor, het bleek een recente botteling van monsieur Gabriel die hij tussen lockdowns in ter plaatse had opgepikt. Ondanks nieuw etiket en een paar euro extra was er weinig veranderd. Binnen tien minuten was de fles leeg.

Met 1300 druivenrassen en miljarden flessen wijn is er nogal wat te ontdekken in de wijnwereld. Weliswaar is de kwaliteit van de grote merken hoger dan ooit tevoren en kun je ook in de supermarkten voor niet al teveel geld echt fatsoenlijke wijn vinden, het leukste zijn toch de ontdekkingen van de kleinschalige toegewijde wijnboeren. Met hulp van je lokale sommelier, de wijnhandel tegenover de camping ter plaatse of met hulp van mijnheer Hamersma, je kunt ze vinden. Soms gaat het mis en drink je azijn, maar die gehaakte kneuterige woonkamer vergeet je nooit meer.

Job Seuren

bekijk hier alle artikelen van Job