Waar andere broertjes bij wijze van spreken een elektrische fietsenfabriek beginnen, kriebelde het bij tweeling Antoine en Olivier toen de kans zich aandiende om het domein van hun ouders in Beaujolais over te nemen. Lucrèce, de vrouw van Olivier zag dat ook wel zitten en aldus liet het drietal dertigers het stadse leven van Lyon achter zich en verhuisden naar het achterland alwaar zij wijngaarden in Fleurie, Juliénas, Morgen en Moulin-à-Vent tot hun beschikking kregen. 

Hup, biologisch aan de slag natuurlijk. Een wijn makend mens kan inmiddels niet meer anders. Helemaal niet in de Beaujolais natuurlijk, zo'n beetje heilige grond als het gaat om druiven telen van onbesproken komaf. Denk maar even hoe de Bende van Vijf, De Zwavellozen, hier de boel heeft opgeschud. Natuurlijk, gingen zij ook terroir eigen wijnen maken, opvoeden op eiken om extra bewaarpotentieel te realiseren en frisheid oproepen door een deel van hun druiven via macération carbonique tot wijn te maken. 

In 2019 leverde dat een onbedaarlijk sappige, fijn geparfumeerde en Fleurie op. Cassis, bosaardbeien, kersen die door de notenrasp hebben gerold. Blossende bessen. Trippelende zuren. Bosassociaties, regenbui. Op naar hun andere drie crus.