Ooit 'slechts' een domein waar abrikozen, perziken en kersen werden verbouwd. Bijvangst: wijndruiven. Hoe anders werd dat toen twintig jaar geleden Franck Faugier er de scepter ging zwaaien. Fruit eruit en de druiven niet meer naar de coöperatie om naamloos gebotteld te worden. 

Thans een trots, biologisch werkend domaine, met maar liefst 14 hectaren voor Crozes-Hermitage rood, plus nog een postzegeltje voor blanc. Kortom, op en top syrah. Ziehier de basis-Châssis. Staat onberispelijk in de lak ('Kijk nou toch, die diep paarsrode glans') en bovendien zelfverzekerd op zijn banden. Zoeft comfortabel over de Autoroute du Syrah en passeert pruimencompote, rijpe zwarte kersen, een middenberm vol geurende pioenrozen, de afslag bittere chocola en Sichuan pepertjes, fluweelt comfortbaal door om te stoppen bij een brasserie waar een stoofschotel met rundvlees wacht.

En weet je wat, we boeken een kamer in het bijbehorende hotel. Die fles gaat leeg. En dan kan het zomaar dat we er nog eentje bestellen: hun Les Galets schenken ze er ook.