Lees meer over Emiliana bij Signos de Origen. Liefhebbers van pinot noir zien zich wellicht zelfs aangespoord om zo'n fles te drinken. Enfin, natuurvorsers bij Emiliana. Beste jongetje van de klas. Werken bio, duurzaam en CO2-neutraal. En in het geval van juist deze Animalia ook sulfietschoon. 

Sulfiet? Dat is het hoofdpijndossier van de wijnindustrie. Bijna geen één wijn kan zonder sulfiet. Het wordt aan rood, wit en rosé toegevoegd, zodat deze niet verkleurt, oxideert en bederft. Het is een conserveringsmiddel, dat mits met mate gebruikt, geen bijwerkingen kent. In ieder geval niet bij drinkers die gezond van lijf en lever zijn. Wie echter een verminderde leverwerking heeft, dient het spul wel te vermijden. Maar dan strekt de consumptie van alcoholische versnaperingen sowieso niet tot aanbeveling. En ook nierpatiënten dienen de fles te laten staan.

Verder kunnen er wel allergische reacties optreden, maar er lopen beduidend meer mensen rond die overgevoelig zijn voor melk, noten, eiwitten, gluten en bepaalde soorten fruit dan voor wijn met sulfiet. Tot zover is het spul volstrekt onschadelijk. En die hoofdpijn dan? Die is veelal te danken aan het consumeren van te veel wijn of aan de overgevoeligheid voor bepaalde stoffen, veelal in rood.

In ieder geval is tot op heden uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat sulfiet bij een normale consumptie van de wijndrinker en bij een normale dosering van de wijnboer (max. 160 mg/l voor rood en 220 mg/l voor wit) de volgende ochtend niet leidt tot aspirineaandrang. Ook wie biologische wijn koopt, ontspringt de sulfietsamenzwering niet, al wordt er gewoonlijk vaak wel veel minder van gebruikt: maximaal de helft van de toegestane hoeveelheid als bij ‘gewone’ wijnen.  Vanaf 25 november 2005 is het overigens verplicht de aanwezigheid van allergenen op een product te vermelden. Vandaar dat er op iedere fles wijn die in Nederland wordt verkocht tegenwoordig wel ergens de mededeling ‘bevat sulfieten’ of ‘contains sulphites’ te vinden is. 

Maar bij Emiliana zetten ze in bijkans letters die op de voorpagina van De Telegraaf niet zouden misstaan dat hun Animalia met'No Sulfites Added' door het leven gaat. Nu kom ik die dienstmededeling in het kader van een poging tot greenwashing wel vaker tegen. En dergelijke wijnen leiden niet altijd tot jubel. Niet zelden presenteren de witte zich als ontploft appelsap en lijkt rood op de restvloeistof, achtergebleven in een biobak waarin Flipje van Tiel fermenterend uit al zijn poriën jammerlijk aan zijn einde is gekomen. 

Overigens wil ik niet beweren dat deze Animalia beestachtig goed is. Maar het is wel een uiterst smaakvolle, en wel enigszins ongetemde blend van malbec, de voor Chili zo vertrouwde cabernet sauvignon, en carignan, een druif die het met name in Maule zo goed doet. Een zweempje koeienstal (biotypes, dat spreekt) ongepoetste pruim, cassis met hier en daar een blaadje en een gekneusd exemplaartje, donkere kersen uit een rieten mandje (niet uit zo'n plastic supermarktbakje), een kraakje kreupelhout waaruit wat nerveuze zuren komen fladderen.