Kaiken. Wijndomein met een vrij prille anno in de gevelsteen gehouwen. In 2001 bezocht de Chileense wijntycoon Aurelio Montes (zie ook zijn wijnen in De Grote Hamersma maar nog verstandiger: proef ze) het Argentijnse wijnepicentrum Mendoza. Kwestie van even de Andes over en je bent er. 

Nu zat ik overigens ooit op een vlucht die datzelfde traject aflegde: heb nog nooit zo'n turbulentie meegemaakt (koffie tegen het plafond, huilende mensen; de oudere dame naast mij die haar rozenkrans bewaterde met het zweet van haar handen) maar dat is weer een ander verhaal. Enfin, Aurelio. He lived to tell. Sterker nog, hij aanvaarde de reis nogmaals en kwam in 2002 terug met een nieuwe winery in zijn handbagage: Kaiken. Vernoemd naar de caiquenes, een wilde ganzensoort dat in het gebied tussen Patagonië, Chili en Argentinië zijn habitat kent. Waarom je je nieuwe wijndomein overigens vernoemt naar wat we in Nederland onder het begrip 'schadewild' rangschikken is mij onduidelijk, maar dit geheel terzijde.  

Inmiddels heeft Kaiken in ieder geval een hoge vlucht genomen. Eerder al proefde ik hun line up tijdens een presentatie die Aurelio Montes met zijn zoon in Nederland kwam geven. Natuurlijk gaf de onvermijdelijke malbec acte de présence maar The King of the Crop krijgt steeds vaker gezelschap van cabernet sauvignon die deze druif niet zelden kwalitatief naar de kroon steekt. 

Zo ook deze Ultra. 

Ultra-precies gemaakt. Geen eikendominantie (een veel voorkomend euvel; met name bij Argentijnse en Chileense wijnen gemaakt door producenten met de liefhebbers in de Verenigde Staten in het achterhoofd) maar met een buigzaam ruggengraatje dat stevigheid, spicyness en een spoortje vanillezoet biedt aan à point rijpe pruimen, koele cassis en in de schaduw gerijpte bramen. Mooie Montes.