Heerlijk, die spannende rokerige kampvuurgeuren van de ooit bijna uitgestorven bordeauxdruif carmenère die het hier in Chili, zo ver van huis, zo naar z’n zin heeft.

Hier thuis bij Casa Amada misschien wel een beetje teveel naar z’n zin. Zo thuis dat hij een huismus is geworden, mollig en zacht en gemoedelijk, niks meer heeft van dat pezige, lenige, energieke van z’n eigen.

Geeft nog steeds plezier, zeker voor deze tamme prijs, maar mist pit.