Roannaise. Niet te verwarren met Rowwen Hèze. Dan moet je met de muziek mee. Maar te doen gebruikelijk is dat we dan eerst indrinken. Om toch nog op de benen te kunnen staan en wat te kunnen betekenen in de moshpit niet te zwaar spul graag. Gamay uit de Loire bijvoorbeeld, uit een appellation die pas sinds 1994 bestaat. De druif geeft hier wat aardser wijnen. Een kwestie van terroir: we bevinden ons op de stoere rotsige ondergrond van de uitlopers van het Massif Central.  Soort best kept secret maar Stéphane en Carine Sérol geven een deel van het geheim prijs. Met een lekker drieste direct op donker fruit en groene kruiderij sturende rouge. Wat smakelijker zelfs nog dan de 2019-editie die vorig jaar kwam buurten. Geen bananenzoetjes, geen getut, geen alcoholontploffing.  Iets koelen is een goed idee. Ruim inslaan ook, want die flessen zijn zo leeg. Gevaarlijk lekker.