Cahors: epicentrum van malbec. De Zwarte Dood. Het drinken ervan in zijn pure vorm zou content zijn geweest voor Fear Factor. De wijn was vroeger duister, somber en keel dichtknijpend. Is inmiddels weer een beetje tot leven aan het komen. Decennia een onbuigzame mopperpot geweest. Moderne wijnmaaktechnieken (onder andere micro-oxygenation, een methode waarbij tijdens het wijnmaakproces met een soort aquariumpompje zuurstof aan het sap wordt toegediend) hebben ’m gezeglijker gemaakt zonder zijn authenticiteit geweld aan te doen.

Neem bijvoorbeeld deze. Bramen, pruim, laurier, de geur van een net geopend pakje zware shag, espresso. Donker en toch nergens depressief. De bittertjes daar, maar in een aangename vorm, bijna frivool gearmd lopend met de fruitvrienden.

Brandstof voor confit de canard, cassoulet en stoofschotel. Vol! Cahors graag.