'De muziek zet bij deze wijn direct zo zalig swingend in, dat het glas al leeg is voordat je goed en wel geproefd hebt. Tweede glas.

In de neus zwarte kersen en bessen, fris kruidig, maar ook met een deftig-verfijnde houttoon. Vol en smooth zijn de eerste emoties in de mond, dan spoelt het heilkruidig door de bottleneck in de keel, om daarna de hele slokdarm op te warmen, met in het begin kersen, bramen en zwarte bessen, dan drop en een lichte kruidnagel, vervolgens bite met een heerlijk zachte, qua structuur welhaast kaneelachtige tannine. In de afdronk weer elegant frisse zuren en fruitigheid, maar gelaagd, en dus met een complexe diepgang.

Nog heel lang blijft de muziek spelen op je tong.'

Het zijn niet onze woorden maar die we vonden op de website van Erasmus.

Wie is hier nu aan de slag geweest? vroegen we ons af. Niet de importeur zelf, denken wij. ChatGPT een slokje gegeven, zo vermoeden wij. Allerseits, wij wilden die heilkruidigheid ook wel eens ervaren, voorafgegaan door emoties, om vervolgens kaneelachtige tannines bewaren in een opgewarmde slokdarm.

Aldus is geschied, zonder overigens nog een tweede glas te drinken, al hadden we dat best gebliefd.

Maar ja, we moeten zelf nog schrijven. Muziekje erbij, gezellig.