De ezel (El Burro; prominent op de voorkant afgebeeld) werd al door de Romeinen in de plaatselijke wijngaarden gebruikt.

En de cierzo, de wind, blaast koude, droge lucht vanuit het noordwesten door Campo de Borja waar de tempranillo voor deze tinto tot volle wasdom mocht komen. Voor de vorige oogst (2022) stuurde de coöperatie van Santo Cristo die tekent voor deze wijn hun garnacha als ezel de wijde wereld in maar die is zijn basisplaats klaarblijkelijk in 2023 kwijtgeraakt aan de tempranillo.

En die toont zich een gelijkwaardige vervanger. Gulle, vlezige rode. Vol rijpe pruimen, zwarte bessen, kersen, zoete specerij en fijne tannines. Nu luidt de uitdrukking 'een ezel stoot zich nooit twee keer aan dezelfde steen' maar van deze schenken we met plezier nog een glas in.