Jaar in, jaar uit een plezier. En dat al heel lang. De finesse van de betere Provencerosé, maar dan in een lekker landelijke versie zonder poeha.

Geen wonder ook, want van druif cinsault. Een druif waar nog niemand ooit iets aardigs over heeft gezegd – behalve wij.

Hij is hier in gezelschap van de nog veel onbekender caladoc – voor de leergierigen onder u: een kruising uit 1958 van grenache en cot. Die voegt pit en kracht toe aan het vriendelijke rood fruit, de zachtmoedigheid en het aardse van de cinsault.

Verbeelden we het ons, of proeven we inderdaad die Zuid-Franse kruidigheid en het kersenfruit van de grenache en de kracht van druif cot, beter bekend als malbec, u weet wel, van die stoere Argentijnen?

Misschien. Maar dat het een rosé met pit en karakter is, dat verbeelden we ons niet.