Zo bestaan daar ‘drinkwijnen’.

En zo zijn er ‘eetwijnen’.

Natuurlijk, jawel, we weten het, alle wijnen zijn uiteindelijk bedoeld om te drinken (al geldt bij sommige dat je dat beter kunt laten; niet te vinden in De Grote Hamersma overigens) beoordelen wij met name ook veel rosés die bedoeld lijken om bijkans achteloos weg te slikken.

Af en toe treffen we er echter ook die meer ‘inhoud’ hebben. En nee, dan hebben we het niet over het feit dat ze in een grotere fles gebotteld zijn maar dat deze zich wat breder, dieper en fascinerender presenteren. Zodoende zijn deze dan ook niet gemaakt om de snelle en oppervlakkige aperitief-dorst mee te lessen maar heeft de wijnmaker van dienst de ambitie gehad om deze zo te maken dat deze zich kranig houden bij serieuze gerechten. En dat ze daar zelfs dan nog een extra dimensie aan toevoegen.

Zoals deze van Josef Ehmoser, zijnde een mix van vrolijk, sappig rood fruit en kruidige geuren, van dartele zuren, pit, beet en zelfs wat heuse tannines.

‘Echte wijnrosé!’ jubelen wij dan bij De Grote Hamersma om vervolgens te denken aan borden vol gegrilde kip, spicy oosterse gerechten, charcuterieschotels en hartige groentetaarten.