Sciaccarellu is volgens de Corsicanen inheems Corsicaans, volgens de druivengeleerden echter een verdwaalde Toscaan. Iederen is het er echter over eens dat hij fijn geurt naar kruiden groeiend in het wild. Hier is hij in gezelschap van de fruitige cinsault.
Ietwat streng, wat in rosé een pluspunt is, en ook iets op leeftijd. Vief genoeg, maar in jonger staat scoort hij vast hoger.