'Rijk, vol, mooi en droog jaar voor de Elzas. Rijk, vol, mooi en bepaald niet droog deze pinot gris. Rijpe en diepe stijl. Peer op sap, abrikozenchutney, amandelspijs, kaneel, vijgjes, griesmeel en gele pruimen. Tikt in de barrage nog net de juiste zuurgraad aan. Trilt vervaarlijk maar blijft nog net liggen.' 

Aldus 2015.

Vraag: waar zijn de aanvullende 2016 en 2017 gebleven? Nederland niet bereikt? Importeur zelf opgedronken? Of dienden we te wachten zodat de firma ons trots hun afsluitnouveauté, de Vinolok, konden tonen waarmee de 2018 oogst werd afgesloten? Maar dat glazen stopje is inmiddels al jaren gemeengoed voor de betere wijnen. Goddank stelt de inhoud niet teleur. 

Rijpe peren, mango en griesmeel, amandelspijs, foelie en saffraan, gele pruimen, romigheid en paddenstoelen. Veel van alles. Hengst bleek een raspaard met veel in zijn mars. En dat houdt de vaart erin in 2019, een jaar dat weliswaar heet was maar buitengewoon welgevallig was voor grand crus. Galoppeert door appelgaarden, begroet boerenjongens, die heerlijke rozijnen in brandewijn, en ontdekt ananas in de koekenpan. Laag na laag een belevenis richting de barrage. Opvallend: de Vinolok heeft weer plaatsgemaakt voor een natuurkurk. Beter voor het milieu?