De Bocksbeutel heeft als verpakking wereldwijd furore gemaakt, omdat de producent van de Mateus rosé ooit meende zijn zoetsappige wijnexperiment hierin te moeten verpakken. Van oorsprong echter werd in deze platte, korte, buidelvormige fles het wit uit het Duitse Franken gebotteld.

Nu is dat ook niet altijd een garantie voor lekker - ofschoon altijd beter dan Mateus- maar de balans slaat toch wel veel vaker door naar positief. Bij Weingut Hans May is dat zeker het geval.

Jonge stokken maar silvaner met diepgang. Rondingen van peer, de milde ongedurigheid van goudrenet, zachtheid van perzik, gembervermoeden, mangomanifestatie, ananasaanzet en een milde zweem van het zoet van marsepein.

Wat rest van Retzstadt is een toch volstrekt droge afdronk.

Overigens gebruikte mijn schoonmoeder zaliger de lege flesjes (die van Mateus overigens) altijd om een paar kunstrozen in te zetten. Die op hun beurt dan weer beter smaakten dan voornoemde rosé. Maar dit geheel terzijde.