Wie had dat kunnen denken dat wij Nederlanders nog eens een echt goede viognier zouden gaan maken? Enfin, daar is ie. Met de groeten van de familie Van Dijkman, wijngaardenierend op de boorden van de Mont Ventoux. Viognier zoals ie bedoeld is. Niet te heftig, niet te wuft, niet uitgeschoten met goedkope parfum. Fijne ingetogen zuiderling met een trots wapperend vaderlands vlaggetje. Bloesem en honing. Abrikoos, perzik, wat honing, gemberpeperzoetje, amandelspijs en een bijna mintachtige frisheid. Zeer beschaafd en gesoigneerd. Holland drinkt een slokje mee.