Carignan is vaak verguisd - hoge zuren, taaie tannines, bitter, aards - maar het is wel mooi dé corbièresdruif. Al jaren propageren de hooggeplaatsten om carignan te vervangen of op z’n minst te laten vergezellen door wat sjiekere druiven. Hebben ze hier gehoor aan gegeven. Carignan wordt hier begeleid door grenache en syrah.

Dat levert prima Zuid-Frans rood vol fruit en kruiden. Door dat beschavingsoffensief missen we dat prikkelende corbièresstankje en andere ondeugendheid, maar daar krijgen we wel veel bevallige charme voor terug. Een sierlijke, zwierige wijn uit de tijd dat heren in pak en dames in Dior lunchten in restaurants met oude obers met voorschoten en de kok werd getooid met een muts van wel een meter hoog. Een cuvée classique, kortom. Met voor wie goed ruikt daaronder ook nog de geuren van het ongerepte platteland. En dat allemaal voor een vooroorlogse prijs.