Wijn met een verhaal. Daar houden we van. Helemaal als de wijn zelf erg goed is. Dat wil namelijk nog wel eens tegenvallen. Enfin. Eerst maar het verhaal. 

Maak maar even kennis Jean Baptiste, de baas van het spul. In een vorig leven was hij professioneel schermer die het nog tot het nationale team van Frankrijk prikte. Maar floret verkocht en zijn sabel aan de wilgen gehangen. Of beter gezegd: aan de wijnstokken. Roer om. Een aantal jaren geleden wijnboer geworden na eerst een aantal stages te hebben gelopen bij Château Grand-Puy-Lacoste in Bordeaux, in Collioure en tenslotte bij Emmanuel Giboulot in Bourgogne.

Baptiste besloot echter neer te strijken in de Jurançon waar hij het bij Emmanuel Giboulot geleerde biodynamische wijngaardenieren in de praktijk ging brengen. Daar heeft hij een drietal hectare wijngaard verdeeld over evenveel verschillende terroirs, Haure, Serres-Seques en Carmeret. Aanplant: gros manseng, in mindere mate petit manseng (je bent petit of niet), petit courbu en claverie.

Met name die laatste draagt ook bij aan het verhaal. Ooit was dit een druif die op instignatie van de lang geleden op Bordeaux varende en ook in het Franse zuidwesten zaken doende Nederlanders driftig werd aangeplant. Vanwege? Veel alcohol. Maar op enkele hectares na is de soort inmiddels aan het eind van zijn life cycle. Baptiste houdt het vliegwiel echter gaande, onder meer met deze Carmeret. 

Fascinerende blanc. Aan de ene kant het mysterieuze, rijke, gevulde, exotische, tropische, breed uitwaaierende. Met neiging tot overrijpheid, edelrot, te lang gelegen banaan, overdadige ananas, perentaart met nootjes, op en top mango en zwaar gepassioneerde passievrucht. En aan de andere kant vlijmende, lancetmes-scherpe zuren, striemende tintelingen, florwaasjes en AED-kwaliteiten ten bate van op sterven na dode smaakpapillen. Op hetzelfde fenomenale niveau als de 2018. En mooi meegenomen: een hele procent minder alcohol. 

Helaas krijgen zoete wijnen (nog) geen plekje in De Grote Hamersma, al zijn we aan het overwegen om de Serres-Seques (doux) en de Serres-Seques (vendanges tardives) van het domaine een status aparte toe te kennen.