De Langhe-nebbiolo van Sandri is al in duister gehuld. Laat even je licht erop schijnen. Erg de moeite waard.  En hier is het ook de duisternis van duizend-en-een nacht. Maar inclusief het sprookje. Barolo met een oprechte ruwheid. Niks getrimde baardjes met nuffige uitsparingen. Donker, warrig, oprecht. Koel asfalt. Zwarte rozen. Tergend langzaam sap. Straf maar niet streng. De kolenkelder in de winter. Anijszweem? Niks daarvan. Hoezo eigenlijk?