Wijnmaker Jasper Raats van het Zuid-Afrikaanse domein Longridge is regelmatig bij de hondentrimsalon in Stellenbosch te vinden. Niet om zijn eigen Rhodesian Ridgeback, die luistert naar de naam ‘De Bijl’, te laten fatsoeneren maar om een flinke hoeveelheid vers geknipt hondenhaar op te halen. Toen ik er was voor tv-opnames van de Wit, Rosé & Rood-trip trof ik hem niet daar maar in zijn wijngaard met jonge merlot waar hij juist doende is om plukken haar in kleine netjes aan de stokken te hangen. 

‘De loten van de jonge planten zijn een delicatesse voor wilde “bokkies” maar die hondenlucht boezemt ze angst in. Het is de meest diervriendelijke manier om ze af te schrikken. Vanaf het moment dat ik ermee begonnen ben, heb ik geen schade meer gehad.’ Raats’ aanpak maakt deel uit van het duurzame en biologisch-dynamische wijngaardenieren op Longridge. Tot voor kort beschikte zijn arsenaal voor biologische oorlogvoering tegen ongewenste wijngaardbezoekers over nog een geheim wapen: een koppeltje langnekeenden. Dat scharrelde vrijuit tussen de aanplant om zich tegoed te doen aan een aldaar geserveerd all-you-can-eat slowfood-menu: slakken die het eveneens op de wijnranken hadden voorzien. ‘Maar met de eenden ben ik gestopt. Al hoop ik dat het tijdelijk is,’ zegt Raats. ‘De droogte op de Kaap heeft het slakkenprobleem opgelost. Maar door het tekort daaraan hebben de eenden hun eetpatroon gewijzigd. 

Nu storten zij zich juist op de druiven.’ Toch voorzag de braai die hij voor mijn kompaan Ronald Giphart en de crew later bereidde niet in eendenborst. Er was de in Zuid-Afrika onvermijdelijke boerenworst, kip en lam uit de Karoo. Voorafgegaan door Longridge Méthode Cap Classique, de Zuid-Afrikaanse pendant van champagne, verschenen er onder meer zijn vlaggenschip Ekliptika (een bordeauxblend met een nadruk op cabernet franc), merlot en pinotage op tafel. En ook mijn verzoek om wit wordt gehonoreerd. De reputatie van zijn Clos du Ciel, chardonnay van een single vineyard op de Helderberg, is groot. Maar ook de Longridge chenin blanc, Zuid-Afrika's 'eigen druif', wordt op waarde geschat. Begint tropisch, maar eindigt fris. En daartussenin lichte peer, perzik light, mild pepertje en geroosterde hazelnootjes. Wat wilde, licht onstuimige zuren die prikkelen en verfrissen.